25.5.10

"καβάλα στο καλάμι, τον κόσμο γύρισε..."

... για να παραφράσω γνωστό άσμα φίλτατου αϊδού με φαβορίτες ο οποίος όμως, τουλάχιστον στο τραγουδάκι, σε δελφίνι καβάλα ήταν... Όχι, η Μάγδα πάνω στο καλάμι πορεύεται και ενίοτε και πάνω στο... άντε, ας μην το πώ, είναι και σόκιν... Το ζήτημα είναι πως ποτέ μου δεν την χώνεψα.... Κι άμα δε χωνέψω άνθρωπο, πάει, αυτό είναι, δεν τον χωνεύω με τίποτε βρε παιδί μου που ο κόσμος να έρθει τα πάνω κάτω... σαν τη γιαγιά μου την Πολίτισσα, που μπορεί σε μεγάλη υπόληψη να μην την είχα ποτέ (ένεκα που και μεγάλη σκύλα ήταν και με παιδιά, και με εγγόνια και με τον άνδρα της τον ίδιο που ήταν και άγιος άνθρωπος, θεός σ'χωρεσ'τον...) αλλά τί να κάνεις, γονίδια είναι αυτά και η φίλη μου η Αγάπη που είναι και βιολόγα εμένα μου έχει πει οτι να γλυτώσεις απο δαύτα δεν γίνεται!!! Έτσι κι εκείνη, άμα δεν χώνευε άνθρωπο, δε της άλλαζες τα μυαλά με τίποτα...
Δεν τη χώνεψα αυτή τη γυναίκα (τη Μάγδα ντε...)  με τίποτα... θες που απο την πρώτη μέρα που βρεθήκαμε στα Γαλλικά είχε ένα ύφος σαν να της φαινόταν οτι του λόγου της δεν έπρεπε καν να βρίσκεται στο μάθημα μια και τα γαλλικά της ήταν τουλάχιστον σαν της Αρβελέρ, σαν να την υποχρέωσαν να έρθει... εγώ πάλι για υποχρεωτικά γαλλικά μετά το σχολείο δεν έχω ακούσει εξ ου και μου φαινόταν περίεργο που είχε τέτοια βαριεστημάρα στη μούρη... και κράτησε δε και τέτοια απόσταση απο τους υπολοίπους λες και είχαμε ψείρες!! Δεν είχαμε, μη χειρότερα, μια χαρά καθαρά και μοσχοβολιστά παιδιά ήμαστε όλοι και καλή παρέα κάναμε και με δαύτη ήταν σαν το όλοι αντάμα κι ο ψωριάρης χώρια με τη διαφορά οτι μας κοιτούσε σαν να είμαστε όλοι εμείς οι ψωριάρηδες και αυτή η μόνη υγιής και με το φόβο να μην κολλήσει!!
Τεσπά, απο την αρχή λοιπόν δεν μου έκατσε καλά και δεν έκανα και καμιά μεγάλη προσπάθεια για να γίνουμε φίλες διότι στο κάτω κάτω, δεν έχω και καμιά όρεξη να πηγαίνω γυρεύοντας γι'απόρριψη... αρκετή τρώω στα μούτρα απο γκόμενους που δεν τη γύρεψα κιόλας...

Μετά, πήγε και έπαθε μεταμόρφωση!!! Ναι, η Μάγδα, ποιά άλλη... Απο κεί που ήταν μια κοπέλα που ε, δεν έλεγες οτι είχε και κανένα στυλ ιδιαίτερο, πουκάμισο με παντελόνι ήταν τις πιο πολλές φορές ο συνδυασμός, κι είχε κι έναν κώλο αρκετά απλωτό, εξαφανίστηκε για κάμποσο καιρό και όταν γύρισε ήταν αγνωρίστου!!! Έχασε βάρος και παρόλο που ο κώλος παρέμενε απλωτός, οπωσδήποτε (όσο κι αν με πονάει να το παραδέχομαι μια και σε θέματα κώλου έχω μια ευαισθησία...) το εκτόπισμα ήταν μικρότερο, έκοψε τα μαλλιά της, έκανε τατουάζ στη κοιλιά, ηλιοψήθηκε κι άρχισε να φορά λουλούδια στο κεφάλι μέρα μεσημέρι στο γραφείο! Καρνάβαλος και δεν ήταν και Φλεβάρης!! Τί δαντελωτά καλσόν, τί τακούνια που να είναι έτοιμη να πέσει, τι ντεκολτέ, τί μίνι, και όχι, δεν είναι επειδή δεν την χωνεύω αλλά όλο αυτό το σύνολο ΔΕΝ ήταν κομψό!! Ήταν ιδιαίτερο και σε καμιά περίπτωση δεν περνούσε πια απαρατήρητο αλλά κομψό δεν ήταν με τίποτα!! Σα λατέρνα ήταν! Κι όσο για την συμπεριφορά, αυτή πια απογειώθηκε!! Εκεί που περιφερόταν σαν να ήταν το αυγό της μεγαλύτερης κότας πριν τη μεταμόρφωση, μετά πια ήταν επιπλέον ΚΑΙ το μεγαλύτερο αυγό, είδε κι έπαθε η κότα να το ξεγεννήσει!!!
Περιττό φυσικά να πω οτι δεν τη χώνευα που δεν τη χώνευα, με τόσα λιλιά απάνω της και με τη μύτη στο ρετιρέ (χώρια τον κώλο που μίκρυνε...) δεν την άντεχα πια ούτε να τη βλέπω...

Και μετά έπεσε στον έρωτα της ο Αριστείδης... που όχι μόνο είναι φίλος μου εδώ και χρόνια αλλά είναι και παιδί μάλαμα... Ε, το τί του έκανε του παιδιού η κάργια δεν λέγεται!! Τι να της κάνει τον ταρίφα όπου ήθελε να πάει, τί να της γράφει cd με όλα τα τραγούδια που ήθελε (βλέπεις, να μη ξοδευτεί σε τέτοια πράγματα η κοπέλα, είχε ν'αγοράσει λουλούδια για την κεφάλα της, δεν έβγαινε...) τί να την πηγαίνει Σαββατοκύριακο στην Αράχωβα, όλα πληρωμένα, τί εστιατόρια, τί, τί, τί... Κι αυτή η σκρόφα να του λέει οτι είναι μπερδεμένη και δεν ξέρει αν είναι έτοιμη για σχέση και οτι και καλά σκέφτεται τον πρώην της... Άι μωρή ξελόντζα!! Να κάτσεις στο σπίτι σου να τον σκεφτείς τον πρώην, όχι στη Αράχωβα, ξεβράκωτη μπροστά στον καλό τον άνθρωπο στο ίδιο δωμάτιο που του έχουν πεταχτεί τα μάτια έξω και μόνο και μόνο επειδή είναι καλό παιδί δεν σου τη φόρεσε!!! Ναι, καιρό τον είχε και τον παίδευε τον έρμο τον Αριστείδη, του τα είχα πει ένα σωρό φορές οτι η γκόμενα δεν είναι της προκοπής και μόνο για να τρέχει απο πίσω της τον θέλει αλλά δεν άκουγε ο καψερός... δε τον αδικώ και δεν το παίρνω προσωπικά, άμα ερωτεύεται ο άνθρωπο μάτια και αυτιά και εγκέφαλος παύουν να λειτουργούν σωστά... άλλα βλέπεις, άλλα είναι, άλλα ακούς, άλλα καταλαβαίνεις, δεν είναι να σε παρεξηγεί κανείς... Κι έτσι τράβηξε το βιολί κανά χρόνο με τον Αριστείδη-σκυλάκι να περιμένει πότε θα είναι η Μάγδα έτοιμη να του κάνει την τιμή να "γίνει δική του"... τον έφαγε το περίμενε κι η Μάγδα δεν ετοιμάστηκε... Κι ευτυχώς που τελικά γνώρισε (ο Αριστείδης) την Όλγα, μια χαρά κοπέλα και κούκλα και καλό παιδί και ξεκόλλησε ο φίλος μου απο τα μάγεια της μεταμορφωμένης! Που για να λέμε την ιστορία ολόκληρη, μόλις είδε οτι το παληκάρι είχε αλλού το μυαλό του, του την έπεσε!!! Κι ευτυχώς που ο Αριστείδης δεν τσίμπησε και την έφτυσε!!!

Αλλά, όπως λέει η μάνα μου, μη κοιτάς την καμπούρα μου τη στραβή, κοίτα την τύχη μου την ίσια... και εξηγούμαι... μπορεί να είναι τέτοιος παλιοχαρακτήρας της που να δίνει κακό όνομα σε όλες εμάς τις υπόλοιπες, μπορεί να είναι ο λόγος που λένε οι άνδρες "όλες οι γυναίκες είναι π...", μπορεί να είναι σαν τον κακό της τον καιρό μέ ή χωρίς τα λουλούδια στην κεφαλή και το δαντελωτό καλσόν αλλά... τελευταία φορά που έμαθα νέα της ήταν στην Ιαπωνία παρακαλώ με έξοδα ημι-πληρωμένα απο το γραφείο για ένα χρόνο!! Για να κάνει κονέ!!! Και να μάθει τη γλώσσα και τα λοιπά και τα λοιπά και λεπτομέρειες δεν ξέρω (και καλύτερα δηλαδή διότι όσα πιο πολλά ξέρω τόσο περισσότερο συγχίζομαι...) αλλά και μόνο που πήγε στην Ιαπωνία η ακατανόμαστη, έξαλη γίνομαι!!! Τί άκρες βρήκε, τι γνωριμίες, από πού κι ως πού βρέθηκε η Μάδγα στην Ιαπωνία να τρώει σούσι για ένα χρόνο κι αλί απο μας που δεν βάζουμε λουλούδι στο μαλλί και δικτυωτό καλσόν στο πόδι παρά καθόμαστε και βγάζουμε τη δουλειά για να κάθονται και να ξήνονται οι μάγδες αυτού του κόσμου!! Κι όχι, δεν την χωνεύω με τίποτα και δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξω γνώμη, σαν τη γιαγιά μου την Πολίτισσα κι εγώ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου